-
1 zna|leźć
pf — zna|jdować, zna|jdywać impf (znajdę, znajdziesz, znajdzie, znalazł, znalazła, znaleźli — znajduję) Ⅰ vt 1. (odnaleźć) to find 2. (zdobyć) to find, to come by- znaleźć mieszkanie/pracę to find a flat/job- znaleźć kupca na coś to find a buyer for sth- znaleźć męża/żonę to find a husband/wife- jak znajdziesz na to czas? how will you find the time (for it)?3. (wykryć) to find- w moczu znaleziono ślady cukru traces of sugar were found in the urine4. (natrafić) to find- codziennie znajdował list w skrzynce he found a letter in the box every day5. (doświadczyć) to find- znalazła u niego zrozumienie she found understanding in him- znalazł w nim sojusznika/przyjaciela he found an ally/friend in him6. przest. (ocenić, osądzić) to find- znalazł ją w dobrym zdrowiu he found her in good healthⅡ znaleźć się — znajdować się, znajdywać się (zostać odnalezionym) to be found Ⅲ znajdować się 1. (występować) to occur 2. (być) to be, to find oneself■ znajdować przyjemność a. rozrywkę a. zadowolenie w czymś to find pleasure in a. derive pleasure from sth- znaleźć się na liście to be shortlisted- znaleźć w sobie odwagę a. siłę, żeby… to find enough courage/strength to…- coś (jest) jak znalazł pot. sth is perfect- coś znajduje wyraz a. odzwierciedlenie w czymś sth finds expression a. is reflected in sth- coś znajduje zastosowanie w czymś sth finds application in sthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zna|leźć
-
2 ankommen
ankommen v/i ( irr; sn) przyby(wa)ć; zu Fuß przychodzić < przyjść>, a Post, Zug nadchodzić < nadejść>; fahrend nadjeżdżać <- jechać>, przyjeżdżać <- jechać> ( mit etwas I); fliegend nadlatywać <- lecieć>, przylatywać <- lecieć> ( mit etwas I); irgendwo ankommen dojść pf, dojechać pf, dolecieć pf (do G);bist du gut (in Rom) angekommen? (czy) dobrze dojechałeś (do Rzymu)?;gegen etwas, jemanden ankommen da(wa)ć sobie radę z (I); fam. etwas kommt gut an … ma oder mają dobre wzięcie, … ma oder mają powodzenie; ( Stelle finden) znaleźć posadę (in D, bei w, na L, u G); (abhängen) zależeć ( auf A od G);es kommt auf … an, ob to zależy od …, czy;es kommt darauf an zależnie od okoliczności;darauf kommt es nicht an to nie gra roli;es kommt ihr auf … an ona przywiązuje wagę do (G);auf die paar Euro kommt es mir nicht an te parę euro nic dla mnie nie znaczy;es käme auf einen Versuch an trzeba (by) spróbować;wir wollen es nicht darauf ankommen lassen lepiej nie ryzykować -
3 Rat
auf jemandes Rat hin za poradą k-o;auf jemandes Rat hören posłuchać pf rady k-o, jemanden zu Rate ziehen, sich Rat holen (bei jemandem) <po>radzić się k-o;jemanden um Rat fragen zasięgać <- gnąć> rady u k-o;ich gebe dir einen guten Rat, … dobrze ci radzę, …;Rat schaffen znajdować < znaleźć> radę (na A);er weiß für alles Rat on potrafi wszystkiemu zaradzić; -
4 Räte
auf jemandes Rat hin za poradą k-o;auf jemandes Rat hören posłuchać pf rady k-o, jemanden zu Rate ziehen, sich Rat holen (bei jemandem) <po>radzić się k-o;jemanden um Rat fragen zasięgać <- gnąć> rady u k-o;ich gebe dir einen guten Rat, … dobrze ci radzę, …;Rat schaffen znajdować < znaleźć> radę (na A);er weiß für alles Rat on potrafi wszystkiemu zaradzić;
См. также в других словарях:
znaleźć — dk XI, znajdę, znajdziesz, znajdź, znaleźćlazł, znaleźćleźli, znaleźćleziony, znaleźćlazłszy znajdować ndk IV, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj, znaleźćował, znaleźćowany, rzad. znajdywać ndk VIIIa, znaleźćduję, znaleźćdujesz, znaleźćduj,… … Słownik języka polskiego
rozum — 1. Brać coś na rozum «zastanawiać się nad czymś, rozważać coś»: Może dlatego właśnie, że instynkt jest tak zawodny, lubimy brać wszystko na rozum. Cosm 7/1999. 2. Iść, pójść, sięgnąć, pot. skoczyć po rozum do głowy «zastanowiwszy się znaleźć na… … Słownik frazeologiczny
rozum — m IV, D. u, Ms. rozummie; lm M. y, D. ów 1. «władza poznawcza umysłu ludzkiego, zdolność myślenia, poznawania, wykrywania związków zależności między postrzeganymi rzeczami, zjawiskami i formułowania sądów, orzekania o tych zjawiskach i… … Słownik języka polskiego
poradzić — dk VIa, poradzićdzę, poradzićdzisz, poradzićradź, poradzićdził 1. «udzielić komuś rady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie, zalecić komuś środek na coś; doradzić» Poradził nam zaczekać. Poradzę ci, jak to zrobić. Poradziła mu, aby… … Słownik języka polskiego
z — I 1. «litera oznaczająca spółgłoskę z, wchodząca także w skład dwuznaków: rz, cz, sz, dz» ◊ Od a do z «od początku do końca; wszystko» 2. «spółgłoska przedniojęzykowo zębowa, szczelinowa, twarda, dźwięczna» II 1. «przyimek łączący się z… … Słownik języka polskiego
zaradzić — dk VIa, zaradzićdzę, zaradzićdzisz, zaradzićradź, zaradzićdził rzad. zaradzać ndk I, zaradzićam, zaradzićasz, zaradzićają, zaradzićaj, zaradzićał «znaleźć na coś radę, sposób, uporać się z czymś, sprostać czemuś» Zaradzić brakom, niedostatkowi.… … Słownik języka polskiego
poradzić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}radzić I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}poradzić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, poradzićdzę, poradzićdzi, poradzićradź {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć, znaleźć skuteczną radę … Langenscheidt Polski wyjaśnień